Dit lieve hondje heet Dora. Ze is acht lentes jong, vrolijk, speels en kroelerig. En eigenlijk kerngezond. Volgens de dierenarts kan ze met gemak nog acht jaren mee.
Dora's vrouwtje heeft haar al van jongs af aan, maar is nog niet zo lang geleden door niet verwijtbare omstandigheden in de schulden gekomen.
Dora kampt al jaren met zogeheten 'bloemkooloren'. Dat wil zeggen dat er wratten en verdikkingen in de oren groeien. Ook heeft ze een vervelend bultje bij haar lip waardoor eten lastig is.
Via BasicVets kwam Stichting Dieren Steun in contact met Dora's vrouwtje. Zij had niet het geld om Dora te helpen. De bloemkooloren waren inmiddels zo erg geworden dat er sprake was van chronische oorontstekingen. Het bultje bij de lip werd groter en begon wat tanden opzij te duwen.
Stichting Dieren Steun plande een operatie om de wratten in de oren en het bultje bij de lip te verwijderen. De operatie zou een flinke smak geld kosten: rond de 1000 euro. Echter kon de operatie op de dag zelf toch niet doorgaan omdat de dierenarts die zou opereren schrok van de extreme vorm die de bloemkooloren inmiddels hadden bereikt en ze durfde het niet aan. Er werd doorverwezen naar een doorverwijskliniek in Barendrecht. We planden na een informatief telefoongesprek de operatie daar.
Dat was wat ons betreft de laatste keer en we willen graag uitleggen waarom.
In Barendrecht is op de dag waarvan wij in de veronderstelling waren dat Dora geopereerd werd óók niet geopereerd. Er zijn wel peperdure scans, drie erg dure beoordelingen van de scans en onderzoeken gedaan, zonder onze toestemming. Met als gevolg dat het arme dier nog steeds niet geopereerd was maar we kregen wel de rekening gepresenteerd voor de dure, onnodige scans en onderzoeken: 1450 euro. Het budget is daarmee ruim overschreden en de hond is er feitelijk geen stap mee verder gekomen. Bovendien kregen we een niet mis te verstane offerte van de doorverwijskliniek: voor de werkelijke operatie moesten we nog eens ongeveer 4000 euro aftikken.
Dit zijn bedragen die we als stichting niet tevoorschijn kunnen toveren. We mogen al blij zijn wanneer we met een grote inzamelactie een paar honderd euro bij elkaar schrapen. We willen jaarlijks de tientallen dieren die hulp nodig hebben helpen, en niet maar vier of vijf om de rest af te wijzen en daarna failliet te zijn. Onze betaal- en spaarrekening bevat totaal rond de 23.000,-. Elk jaar opnieuw moeten we van ons budget de vaste lasten zoals huur, telefoon, vervoer, voer en de vele andere, grote en kleine, dierenartsrekeningen betalen. We zijn geen groot bekend goed doel met miljoenen op de bank. We hebben geen personeel met salaris en geen sjiek kantoor. Al het gedoneerde geld gaat naar de dierenhulp.
Stichting Dieren Steun is op zoek gegaan naar een andere dierenarts voor een second opinion. We kwamen uit bij dierenkliniek Lekstreek, waarmee we vaker goede ervaringen hebben gehad voor wat betreft second opinions. De dierenarts die Dora bekeek ging uiteindelijk ook niet zelf opereren, maar ging wel eens navragen bij een bevriende collega. Hij hield zich aan zijn belofte en na een paar dagen werden we gebeld dat de bevriende collega de operatie wilde doen voor 1200 euro. Dat is geen klein verschil: 4000 of 1200. Bovendien was de 1200 euro een afgesproken bedrag zodat we niet alsnog voor grote verrassingen kwamen te staan met afrekenen. De 4000 euro van de doorverwijskliniek was een schatting waar de kliniek achteraf nog van kon afwijken. Iets wat dus ook nog eens regelmatig gebeurt helaas.
Lang verhaal ietsjes korter: Dora is maandag 29 augustus dan eindelijk geopereerd, aan de oren en aan de lip. Er zijn meteen wat tandjes weggehaald, zonder dat te rekenen notabene. We zijn ontzettend dankbaar voor Dierenkliniek Sleeuwijk, dat zij ons, maar vooral het hondje hebben geholpen, zonder de hoofdprijs te vragen en zonder een heel circus aan niet per se noodzakelijke onderzoeken en ct-scans erbij te halen om de prijs onnodig op te schroeven.
Nog een belangrijk voordeel van Sleeuwijk is de klantvriendelijkheid en het feit dat je bij je dier mag blijven tijdens het toedienen van de narcose, en zelfs achter een glazen deur mee mag kijken tijdens de operatie. We zijn van onze 'stamdierenarts' BasicVets Sliedrecht ook gewend dat het personeel altijd beleefd en vriendelijk is, maar helaas is dit dus niet in alle klinieken de standaard. Het is misschien geen prioriteit maar wel erg fijn voor de eigenaar (en het dier) die al in de stress zit op zo'n moment.
Gelukkig is Dora nu geholpen, voor een redelijk tarief, maar het blijft een rib uit ons lijf. Wie een kleine donatie kan missen voor Dora mag natuurlijk altijd wat storten op NL94 RABO 0145771806 t.a.v. Stichting Dieren Steun o.v.v. 'Dora'. Dankzij donaties kunnen we doorgaan met dit werk.
Als laatste maken we ons serieuze zorgen over de ontwikkelingen bij sommige (grote) dierenartspraktijken. Heeft een eigenaar geld als water, ja dan kan je alles uit de kast halen en met een vork rekenen. Maar wij zijn van mening dat in het geval van een eigenaar die niet zoveel budget heeft er altijd gekeken moet worden wat wel per se nodig is en wat niet, waar op bespaard kan worden, en of er wat van de prijs af kan. Ook hopen we op bewustwording bij dierenartspraktijken wat het gevolg voor dieren gaat zijn als je zulke astronomische bedragen presenteert aan eigenaren. Want naar onze mening gaan hier veel dieren uiteindelijk de dupe van worden.
En dierenarts word je omdat je dieren wil helpen, niet om het bedrijf waar je voor werkt te laten floreren met risico dat mensen straks niet eens meer naar de dierenarts durven te gaan.
