Ik weet iets wat heleboel mensen niet weten. Ha!
Zelfs de manager van het bedrijf waar ik mortuariumwerk deed hield vol dat ik uit mijn duim zoog toen ik het onderstaande uitlegde aan haar. Ik hoop dat ze meeleest. Ik krijg namelijk graag -al is het jaren later- alsnog gelijk.
Wel of niet (gedeeltelijk) afgekeurd worden door het UWV, en het in aanmerking komen voor een WIA, wordt berekend via je genoten inkomsten van de tijd voordat je arbeidsongeschikt werd.
Het is dus een sommetje met geld, euries, duiten, poen, pingping, waardoor je (deels) afgekeurd wordt, niet een eenvoudigere optelsom van beperkingen. Heel veel mensen denken dat je puur naar aanleiding van je beperkingen wordt afgekeurd. Nee, zo werkt het niet in Nederland.
Ik leg uit hoe het wel werkt.
Je bent in de ziektewet geraakt en er moet bepaald worden of je recht hebt op WIA. Je hebt chronische/ blijvende ziekte en beperkingen. Dan komt het UWV door de bocht. Nou, nee, niet het UWV, maar degene die dit de UWV oplegt. Want laten we eerlijk zijn: ze hebben veel achterlijks aldaar niet zelf verzonnen.
Ik neem even voor het gemak mijzelf als voorbeeld.
Ik heb behalve geestige beperkingen ook niet grappige beperkingen, waardoor ik niet meer geschikt ben voor al het werk. Die beperkingen staan in een medisch rapport, de FML. Functie Mogelijkheden Lijst.
Een greep uit de waslijst:
-niet langer dan een uur zitten achter elkaar
-met pauze meegerekend niet langer dan 4 uur zitten per 8 uur
-niet langer dan een half uur lopen achter elkaar
-met pauzes meegerekend niet langer lopen dan 2 uur per 8 uur
-maar 1 trap op en af lopen per 8 uur
-niet boven het hoofd werken, beperkt reiken met de armen
-geen tilwerk boven 5 kg.
-geen duw- of trekwerk boven 10 kg.
-niet na 18:00 werken
-geen hoog werktempo, of onder druk moeten presteren
Dan checkt een verzekeringsarts van het UWV je beperkingen nog eens en past het een en ander nog wat aan naar zijn eigen bevindingen/fantasie.
Wat voor mij persoonlijk betekende dat ik door vocht in mijn knieën die knieën ook niet te veel mag belasten, maar ik wel onder druk zou kunnen werken. Een verzekeringsarts kan en mag hier best wel een beetje zijn eigen creativiteit op loslaten.
Afijn.
Hierna kijkt een arbeidsdeskundige van het UWV wat voor beroepen je nog wel kan doen. Dat stukje heb ik met bewondering gevolgd, want ik was zeer benieuwd naar de uitkomst na die FML.
Er kwamen drie beroepen uit zijn beroepenkoker tevoorschijn:
-bibliotheekmedewerker
-magazijnmedewerker maar dan zonder fysiek werk te doen (?)
-voedingsconsulent
Dan neme wij het gemiddelde van de door het UWV geschatte salarissen van deze drie beroepen. Dat vergelijken we met het laatst verdiende loon. Is je laatst verdiende loon meer dan 35% meer dan het gemiddelde van de drie voorgestelde UWVbaantjes? Dan word je afgekeurd.
Anders niet.
Dus stel, je hebt met je laatste baan gemiddeld 2500,- verdiend per maand. Door een beperking kan je dit niet meer doen en kan je nog wel ander werk doen, maar met dat andere werk kan je maar 1280,- verdienen, dan ga er meer dan 35% op achteruit, dus word je afgekeurd.
Of stel, je hebt met je laatste baan gemiddeld 1500,- verdiend per maand. Door exact dezelfde beperking kan je dat werk niet meer doen, maar nog wel dat andere werk, waar je dus 1280,- mee zou verdienen, dan word je niet afgekeurd. Geen WIA. Je bent genezen verklaard door het UWV. U kunt uw sollicitatieactiviteiten vanaf nu invoeren in de Werkmap. En wel gefeliciteerd met uw genezing.
En gedeeltelijk afgekeurd dan? Ik heb hier tig keer naar gevraagd, gebeld, gemaild, langs geweest en alle antwoorden waren:
'Het is: je kan wel werken of je kan niet werken. Iets ertussenin bestaat niet bij het UWV. Je kan je ziek melden, dan ben je helemaal ziek. Je kan je beter melden, dan ben je helemaal beter. Meer opties zitten niet in de computer. En dus bestaan ze niet, mevrouw Balistreri. Heeft u anders nog vragen?'
Ik heb in principe de laatste tien jaren parttime betaald werk gedaan, om daarnaast zo goed als fulltime onbetaald werk te kunnen doen in de dierennoodhulpsector.
Ik had officieel een 16-urige werkweek, en werkte soms een extra dienstje. Ik kon daar mijn vaste lasten van betalen en een beetje boodschap. Denk dat ik gemiddeld op 950 euro per maand zat qua salaris.
Volgens de schatting van het UWV was mijn laatste uurloon ruim twee euro meer per uur dan in de werkelijke wereld. Waarom ze mijn uurloon geschat hebben is me een raadsel want zulke dingen hoeven, lijkt me, niet geschat te worden. Deze opwelling van eigen interpretatie van het UWV was me ten tijde van het ontvangen van het rapport nog niet opgevallen door mijn bureaucratie-allergie die me dikwijls lamsloeg. Dit 'foutje' in het rapport van het UWV zie ik nu pas, nu ik voor het eerst weer een voorzichtige stap, met mijn grote teennagel, in die papieren hel durf te zetten.
Maar goed, ik zou met de drie nieuwe baantjes 18% minder gaan verdienen. Ik kwam niet in aanmerking voor WIA dus.
Ja, dames en heren: ik werd vanaf dat rekensommetje beschouwd als volledig genezen en capabel voor al het werk. Jomanda is er niks bij.
Je voelt je herboren als je het kantoor van UWV uitstapt. Omdat je eerst een beetje dood bent gegaan daarbinnen, ja.
Ik moest vier keer per vier weken solliciteren.
Ik begon bij de bibliotheek. Zonder indrukwekkende opleiding val je in de kaartenbak 'boekenopruimer m/v'. Ik mocht na mijn sublieme sollicitatiebrief meteen op gesprek komen. De aardige maar o zo eerlijke mevrouw gaf het, vrij snel al, ruiterlijk toe :
"Mevrouw Balistreri, ik heb u eigenlijk uitgenodigd omdat ik zo nieuwsgierig naar u was. Wat een kleurrijk CV heeft u. Ik begrijp werkelijk niet dat u naar deze functie solliciteert. Ik kan ook nu al meteen zeggen dat het hem niet gaat worden. We zoeken hier eigenlijk een scholier of schoolverlater voor. Soms worden dit soort baantjes door vrijwilligers bekleed."
Ik was in Alblasserdam.
Vol zelfvertrouwen opperde ik het idee om het dan in Dordrecht, Zwijndrecht, Papendrecht, of wat mij betreft Sliedrecht nog te proberen.
Ik zag wat leedvermaak op haar gezicht verschijnen: "Dan komt u ook bij mij op gesprek".
"Oh, gezellig" grapte ik nog.
Om de ongewenste terugkeer van mijn persoon nog eens extra te benadrukken werd aan haar ferme taal toegevoegd dat de overige functies allerlei genoten opleidingen vereisten. Na een vriendelijke oprothand schudden ging ik, de hele wereld hiervan de schuld gevend met een schedel vol tranenzout, weer huiswaarts. Het lood dat in mijn schoenen had gezeten vlak voor de sollicitatie was naar mijn kop gestegen.
Inmiddels heb ik een baan waar de arbeidsdeskundige zelf niet opgekomen was, en het gaat prima.
Maar zo werkt het dus, dat afkeuren bij chronische ziekte en blijvende beperkingen.
Ik keur het af.
Zie ook dit artikel van De Monitor.
'Was ik bankdirecteur of Mark Rutte geweest dan zou ik wel afgekeurd worden'
https://demonitor.kro-ncrv.nl/artikelen/uwv-tipgever-was-ik-bankdirecteur-of-mark-rutte-geweest-dan-zou-ik-wel-afgekeurd-worden