Ontvlooipipet

Snoepie heeft mij de oorlog verklaard

Ze vertrok gisteren met dikke staart

Met gevaar voor eigen leven

Had ik haar een ontvlooipipet gegeven

Ik had haar om de tuin geleid

Gezegd: “Je bent een grote meid”

Links wat lekkers neergezet

In mijn rechterhand de pipet

Ze begon wantrouwend aan de poezensnack

En ik leegde snel de pipet in haar nek

Zonder het te beseffen drukte ik op

Snoepies onderhuidse tijgerknop

Met gifgroene ogen keek ze om

Ik zag geelwitte hoektanden en hoorde gegrom

Alsof ze leegliep rende ze blazend heen

Ze kwam nooit meer terug, ik was te gemeen

Na een slapeloze eenzame overnachting

Is Snoepie weer binnen, vol minachting

Een hongerstaking, dat is Snoepies ding niet echt

Ik mag haar weer bedienen ook al ben ik in en in slecht

Een zucht van opluchting maar ook wel angst

De blik in haar ogen maakt mij het bangst

Een masterplan tot bitterzoete wraak

Is volgens mij in de maak

Dus ik loop sinds vandaag op mijn tenen

Ik kijk uit voor nageltjes in mijn benen

Ik vrees de nageltjes aan mijn doodskist

Tot Snoepies geheugen weer is gewist

Of tot het moment er is van vergiffenis

En het weer tijd voor een nieuwe pipet is